Św. Agnieszka

Dzisiaj w liturgicznym kalendarzu mamy wspomnienie obowiązkowe świętej Agnieszki. Historycznie mało o niej wiemy. Mieszkała w Rzymie na przełomie III i IV wieku, była chrześcijanką, zginęła śmiercią męczeńską wyznając wiarę i broniąc dziewictwa. Wiemy, że umierała bardzo młodo. Musiała mieć zatem około 12 lat, bo dopiero od tego wieku można było ukarać rzymską obywatelkę w majestacie prawa. Był to również wiek graniczny, od którego mogła ona swoje dziewictwo ofiarować Bogu. Biorąc pod uwagę jak niewiele wiemy o dzisiejszej patronce 'na pewno', trudno zrozumieć dlaczego to właśnie jej imię było kiedyś najbardziej popularne na polskich wsiach, a jej wizerunek wisiał niemal w każdej chałupie. Choć nie, nie trudno. Przecież 21 stycznia w polskich warunkach pogodowych to czas hulającej zimy, która już zdążyła się sprzykrzyć. Nic więc dziwnego, że mieszkańcy wsi, których kalendarz wyznaczały pory roku i liturgia, od św. Agnieszki, przez Agatę, Dorotę, aż do św. Józefa, rozpoczynali wielkie oczekiwanie wiosny. To właśnie dlatego św. Agnieszka Rzymianka, męczennica, w przysłowiach ludowych wypuszcza z mieszka lub z rękawa skowronka. W końcu to ten ptaszek, zupełnie już pozaliturgicznie, oznajmiał zbliżające się zwycięstwo zieleni nad śnieżną bielą i błotem.