107,6 FM

Kardynał Lavigerie i Sienkiewicz

26 listopada, zgromadzenia Ojców Białych i Sióstr Białych, czyli Misjonarzy Afryki oraz Sióstr Misjonarek Najświętszej Maryi Panny Królowej Afryki, obchodzą wspomnienie swego założyciela Kard. Charles'a Lavigerie. Mało znany jest epizod, o tym, jak splotły się afrykańskie ścieżki Kardynała i Henryka Sienkiewicza.

Kardynał Lavigerie, obraz z domu generalnego w Rzymie Krzysztof Błażyca

Lavigerie, prymas Afryki i postać niezwykle barwna na tle epoki, zmarł 26 listopada 1892 roku w Algierze, gdzie był arcybiskupem, przy bazylice Matki Bożej Królowej Afryki. O jego osobie jak i misjach, którym dał początek, napisano już wiele. Mało znany jest jednak epizod, o tym jak splotły się afrykańskie ścieżki Kardynała i Henryka Sienkiewicza.

WIARA.PL DODANE 22.03.2010 AKTUALIZACJA 26.11.2021

Karawany kardynała

Kard. Karol Lavigerie dał swoim misjonarzom jasne wytyczne: pokochajcie Afrykę! Pokochali. Kiedy zaczynali pracę, katolików na całym kontynencie liczono w tysiącach. Dziś jest ich ponad 165 milionów.

O historii, przypominają m.in. Siostry Białe za artykułem dr. Justyny Chłap-Nowakowej z miesięcznika “WPiS – Wiara, Patriotyzm i Sztuka” z 2016 r., "Henryk Sienkiewicz na Czarnym Lądzie".

Historia miała miejsce w grudniu 1890 r. kiedy 44 letni wówczas Sienkiewicz, udał się w swoją wyprawę na afrykański kontynent. Opuścił wtedy Neapol wraz z listami poleconymi między innymi od lorda Roberta Arthura Salisbury, brytyjskiego ministra spraw zagranicznych, sir Arthura Silva White’a, szkockiego podróżnika i geografa oraz właśnie od Prymasa Afryki, arcybiskupa Algieru, kard. Charlesa Lavigerie.

Listy adresowane do misji katolickich, których prekursorami na kontynencie afrykańskim byli m.in. ojcowie i siostry białe, miały pomóc pisarzowi w bezpieczeństwie podczas podróży. Lavigerie udzielił swego wsparcia Sienkiewiczowi, przez pośrednictwo Marii Teresy Ledóchowskiej, która wówóeczas wydawała w Wiedniu „Echo aus Afrika”, pismo stowarzyszenia zaangażowanego w walkę z niewolnictwem.

W liście rekomendującym polskiego pisarza Lavigerie pisał:„Ukochane dzieci moje! Polecam gorąco całej życzliwości i dobremu przyjęciu misjonarzy algierskich wszędzie, gdzie mu danym będzie spotkać ich we wnętrzu Afryki, pana Henryka Sienkiewicza, jednego z najznakomitszych pisarzy współczesnych. Pan Sienkiewicz udaje się w Wasze okolice, aby głębsze robić studia nad krajami otaczającymi Wielkie Jeziora. Byłbym Wam mocno wdzięczny, gdybyście zechcieli pomagać jego misji i uszanować ją (...)” (list datowany: „Arcybiskupstwo algierskie. Biskra 29 listopada 1890”).

Akropolium, czyli ruiny starożytnej Kartaginy.

GN 1/2019 DODANE 03.01.2019

BOOM!

Misjonarze i misjonarki Afryki – dwa zgromadzenia założone przez arcybiskupa Algieru Charles’a Lavigerie dały początek Kościołowi w znacznej części Czarnego Lądu. Ojcowie biali i siostry białe właśnie obchodzą 150-lecie istnienia.

To zetknięcie z Lavigerie, który silnym głosem wypowiadał się w walce z handlem niewolnikami, miało się okazać, jednym z najważniejszych bodźców napisania przez Sienkiewicza po latach "W pustyni i w puszczy". Sam Lavigerie, w 1890, był inicjatorem konkursu na powieść o wydźwięku antyniewolniczym Pisarz jednak nie zdecydował się wówczas, by rozpocząć pracę nad powieścią, czego podobno potem żałował.

Lavigerie zmarł dwa lata później. Sienkiewicz wydał "W pustyni i w puszczy" niemal dwie dekady po śmierci Kardynała. Zapiski z czasów pisarza na Czarnym Lądzie, zostały wydane z zbierze "Listy z Afryki" . O Kardynale dowiemy się z książki wydanej przez Ojców Białych "Człowiek, który wierzył w przyszłość".