Słowo jest jak lampa. Słowo nie jest do ukrycia

Łk 8, 16-18

Jezus powiedział do tłumów:
«Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz umieszcza na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą nawet to, co mu się wydaje, że ma».

Uważajcie więc, jak słuchacie. Łk 8,18

Trzy pozornie niezwiązane ze sobą wersety Ewangelii, każdy z nich mógłby być osobną sentencją. Gdy jednak przyjrzeć się fragmentom poprzedzającym – przypowieści o siewcy oraz jej wyjaśnieniu, gdzie jest mowa o słuchaniu słowa Bożego i wypełnianiu go – wówczas odkryjemy, że klucz do dzisiejszej Ewangelii to słuchanie słowa. Słowo jest jak lampa, której nie można zasłaniać ani chować, bo chodzi o to, by oświetlało wszystko, by w jego świetle widzieć siebie i rzeczywistość. Słowo nie jest do ukrycia, zachowania tylko dla siebie, ale po to, by dzielić się nim z innymi, głosić, co zostało nam ogłoszone. Słowo to również cenny skarb, który się w nas pomnaża, gdy uważnie go słuchamy i zachowujemy w sercu.