Prosta, wymagająca i przerażająca rada Jezusa

Mt 19, 16-22

Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?» Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania». Zapytał Go: «Które?» Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego». Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Co dobrego mam czynić? Mt 19,16

Pytanie zadane przez bogatego młodzieńca: „Co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne”, jest pytaniem, które każdy z nas zadaje Jezusowi przynajmniej kilka razy w życiu. Chcemy dobrze żyć, zbudować swój świat z Bogiem, pytamy, szukamy, próbujemy jakoś scalić, zintegrować życie wiary z codziennością. Czasem wychodzi nam to lepiej, a czasem gorzej. Młodzieniec z Ewangelii pyta, jak pokonać to rozdarcie, gdzie jest klucz do tej wewnętrznej integracji. Jezus mu odpowiada, by sprzedał to, co ma, i rozdał ubogim, a potem poszedł za Nim. Ta prosta i wymagająca rada może się wydawać przerażająca, bo jeśli sprzedać wszystko, to zostaje się z niczym. Ale tak naprawdę nie z niczym, a z Jezusem.