Katowice. Śp. ks. prał. Władysław Basista – sługa Słowa

W homilii metropolita katowicki zauważył, że śp. ks. prał. Basista, wykładowca fonetyki pastoralnej i homiletyki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym, odszedł do wieczności w przededniu tegorocznego tygodnia biblijnego.

– Kiedy dziś czytamy bogaty życiorys zmarłego ks. Władysława to z łatwością odkrywamy znaczenie słowa Bożego w jego życiu i ważność ludzkiego słowa, zaangażowanego w głoszenie, przepowiadanie Dobrej Nowiny – mówił abp Skworc. – Te dwie przenikające się rzeczywistości stały się treścią jego życia, jego życiowego powołania realizowanego w posłudze sługi Słowa – dodał.

Metropolita katowicki przypomniał, że wkrótce po przyjęciu święceń prezbiteratu w 1954 roku w Piekarach Śląskich, ks. Basista został skierowany na dwuletnie studia w Instytucie Fonetycznym w Katowicach i równocześnie do prowadzenia ćwiczeń z fonetyki pastoralnej w seminarium w Krakowie pod kierownictwem ks. dr. Stanisława Wilczewskiego. – To właśnie u pioniera logopedii i fonetyki w Polsce uczył się niezwykłej posługi słowu Bożemu słowem, widać skutecznie, skoro już w 1960 roku został asystentem ks. prof. Wilczewskiego i dodatkowo wykładowcą homiletyki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym (1960-2001) – powiedział.

– W imieniu biskupów katowickich składam podziękowanie księdzu Władysławowi za kształcenie pokoleń górnośląskich kapłanów; za formowanie stylu ich przepowiadania i głoszenia słowa Bożego; połączone z troską o ich osobistą kulturę – dziękował abp Skworc.

Nawiązując do tekstów świętego Augustyna i św. Jana Pawła II metropolita katowicki stwierdził, że „celem życia śp. ks. prałata Basisty stało się staranie o piękno czytanego i głoszonego słowa Bożego, staranie o to, aby było właściwie, to znaczy fonetycznie poprawnie wypowiadane i aby było roztropnie, mądrze głoszone”. Jednocześnie zwrócił uwagę na charakterystyczny sposób głoszenia słowa Bożego przez śp. ks. Basistę. – Zawsze pełen ekspresji i troski, aby każdą sylabę wyartykułować wyraźnie i dobitnie wypowiedzieć – zauważył. – Znana też była treść jego przepowiadania, a była nią niezmienne prawda Ewangelii – kontynuował abp Sworc.

W homilii metropolita katowicki mówił, że „kiedy w roku 2001 ks. Basista kończył swoją posługę w seminarium duchownym, to równocześnie w piśmie do ówczesnego arcybiskupa katowickiego deklarował gotowość przekazania metod pracy pioniera fonetyki i logopedii w Polsce ks. Stanisława Wilczewskiego, którego był uczniem i twórczym kontynuatorem oraz swojego doświadczenia, zwłaszcza w zakresie homiletyki, czyli sztuki splatania słowa Bożego z materią ludzkiego życia, wszak nie pielgrzymujemy do wiecznych przeznaczeń przez pustynię, tylko przez gąszcz skomplikowanej codzienności, którą trzeba oświetlać blaskiem Ewangelii”.

Zaznaczył, że ks. Basista do końca swych dni żył sprawami Kościoła, parafii, społeczeństwa, miasta Katowice – którego był honorowym obywatelem – oraz Górnego Śląska.

Śp. ks. prał. Władysław Basista urodził się 14 lutego 1928 roku w Niedobczycach, dzisiejszej dzielnicy Rybnika. Jego ojciec i stryj byli powstańcami śląskimi. Na podstawie dziejów jego rodziny powstał scenariusz do filmu "Sól ziemi czarnej" nieżyjącego już Kazimierza Kutza. Na emeryturze mieszkał na terenie Parafii św. Józefa w Katowicach-Załężu. Ostatnio wraz z innymi księżmi emerytami przebywał w Domu św. Józefa w Katowicach. Zmarł 16 kwietnia 2021 roku. Przeżył 93 lata, z czego w kapłaństwie 67.