Św. Rupert z Salzburga

Urodził się w Wormacji, w arystokratycznej rodzinie spokrewnionej z władcami państwa Franków, kształcił pod okiem misjonarzy irlandzkich, a zasłynął jako apostoł Bawarii i Austrii. Kto taki? Św. Rupert z Salzburga. Choć mógł jako kapłan bezpiecznie i w spokoju pełnić swoją posługę w rodzinnym mieście, to zdecydował się pójść za głosem powołania. A głos ten odczytał w zaproszeniu, jakie wystosował do miejscowego biskupa książę Bawarii Teodo II. Prosił on, za namową swojej małżonki Regintrudy, o przysłanie do księstwa misjonarza, by jego dwór i lud lepiej mogli poznać wiarę chrześcijańską. Dlaczego wybór padł na św. Ruperta – niewiadomo. Wiadomo natomiast, że ten uznał to za znak od Boga i wyruszył w nieznane, uzbrojony jedynie w uprawnienia misyjnego biskupa i duchowość zaszczepioną mu przez irlandzkich mnichów, opartą na odważnym szukaniu nowych terenów, na które można zanieść Dobrą Nowinę. Ta duchowość wprost wyprowadzona z tradycji św. Patryka zaprowadziła św. Ruperta najpierw do Ratyzbony, gdzie został uroczyście przyjęty przez księcia i jego żonę. W krótkim czasie, w 696 roku,  ochrzcił bawarskiego władcę i wielu możnych panów, za których przykładem poszedł też prosty lud. Następnie św. Rupert udał się na tereny dzisiejszego Wiednia, a dalej do Karyntii. Dotarł w końcu do ruin rzymskiego miasta Juvanum, a że dawniej kwitło tu chrześcijaństwo postanowił założyć w tym miejscu biskupią stolicę. Książę Teodo podarował naszemu patronowi tamtejsze ziemie, dzięki czemu nasz misyjny biskup wybudował pierwszy w Austrii kościół pod wezwaniem św. Piotra i potrzebne dla księży budynki, dając początek okazałemu miastu, nazywanemu dzisiaj Salzburgiem. Ponieważ dzieło ewangelizacji Austrii i Bawarii zaczęło się mocno rozrastać, w celu pozyskania do pomocy nowych kapłanów św. Rupert udał się w rodzinne strony, do Wormacji. Ciągłe życie w drodze na tyle mocno nadwyrężyło jednak jego siły, że wraz z Wielkim Postem roku 718 wrócił do Salzburga, gdzie ciężko zachorował. Zdążył jeszcze wskazać swojego następcę, św. Wirgila i ze spokojnym obliczem zasnął w Panu dnia 27 marca w Oktawie Wielkanocy. Został pochowany w założonym przez siebie kościele św. Piotra. Gdy jednak pół wieku później ukończono budowę salzburskiej katedry, to właśnie tam spoczęły szczątki tego, który stawiał jej fundamenty, św. Ruperta, pierwszego biskupa Salzburga.