Uczniowie wobec sondaży

Mt 16,13-19

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”

A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.

Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”

Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.

Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie

To pytanie Jezus stawia uczniom, gdy towarzyszą Mu już od jakiegoś czasu. Widzieli niejeden cud, słyszeli nauczanie, przypowieści, doświadczyli też, jakie Jezus wzbudza reakcje u tłumów, faryzeuszy, pogan. Jedni przyjmują to z entuzjazmem, inni ze strachem, jeszcze inni z wrogością szukają pretekstu, by Go zdyskredytować. Wśród tych wszystkich reakcji niełatwo udzielić jednoznacznej odpowiedzi, wyciągnąć ogólny wniosek. Dlatego Jezus od pytania, za kogo ludzie Go uważają, przechodzi do: „a wy, za kogo Mnie uważacie?”. Statystyki czy sondaże badające, co o Jezusie myślą ludzie, mogą być optymistyczne bądź nie, ale kluczowe jest, kim On dzisiaj jest dla Ciebie.