Dziś, 29 października, w szpitalu w Warszawie o 13.45 do domu Pana odszedł biskup senior diecezji łowickiej Józef Zawitkowski.
Biskup Józef Zawitkowski, pseud. ks. Tymoteusz, urodził się 23 listopada 1938 r. w Wale. Pochodził z chłopskiej, bardzo religijnej rodziny. Gdy miał 12 lat, stracił matkę.
W 1956 r. wstąpił do warszawskiego seminarium duchownego. 20 maja 1962 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego.
Ukończył studia muzyczne w Instytucie „Musica Sacra” w Aninie, a następnie muzykologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Po śmierci ks. W. Lewkowicza został dyrektorem Instytutu Szkolenia Organistów w Warszawie.
Był wikariuszem w Krośniewicach, Legionowie, w parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Warszawie, w parafii świętego Zygmunta na Bielanach w Warszawie i w archikatedrze warszawskiej, rezydentem w parafii Dzieciątka Jezus na Żoliborzu. Był również pracownikiem Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej Warszawskiej. W 1978 r. został proboszczem parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Gołąbkach, a w 1984 r. - proboszczem w kolegiacie łowickiej. Mówiono o nim, że był "Łowiczakiem z urodzenia i Księżakiem z zakochania". Kochał i promował zespoły folklorystyczne, szczególnie Blichowiaków, Koderki i Wesele Boryny z Lipiec Reymontowskich, a także kapele ludowe i orkiestry dęte.
26 maja 1990 r. został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej. Sakrę biskupią otrzymał 9 czerwca 1990 r. w Łowiczu jako biskup tytularny Asuany. 25 marca 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym dla nowo utworzonej diecezji łowickiej. W kurii łowickiej pełnił funkcję wikariusza generalnego.
W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego złożył rezygnację z pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji łowickiej. 9 grudnia 2013 r. nuncjusz apostolski w Polsce abp Celestino Migliore potwierdził, że Ojciec Święty Franciszek przyjął tę rezygnację.
20 maja 2012 r. obchodził 50. rocznicę święceń kapłańskich. W uroczystości wzięli udział kard. Józef Glemp, metropolita łódzki Władysław Ziółek, biskup łowicki Andrzej F. Dziuba, biskup senior Alojzy Orszulik i kilku zaprzyjaźnionych biskupów.
Wygłosił wiele kazań podczas niedzielnych Mszy św. transmitowanych z kościoła pw. Świętego Krzyża w Warszawie przez I Program Polskiego Radia od 1980 r. (tzn. od początku transmisji Mszy św. w radiu) do 2006 r. Wszyscy rozpoznawali go po zawołaniu: "Kochani moi" - tak też zatytułowane są cztery tomy jego "Kazań Świętokrzyskich". Był kompozytorem małych form muzycznych dla chórów i zespołów wokalnych, a także autorem tekstów pieśni religijnych, m.in. "Panie dobry jak chleb" (muzykę napisał ksiądz prałat Wiesław Kądziela) "Abyśmy byli jedno", a także "Panie, zostań z nami", "Jezu, tyś drogą", "Chwała moc i dziękczynienie". Wykaz wszystkich utworów i tekstów pieśni można znaleźć w książce "Zatrzymać słowo" w opracowaniu Barbary Jagiełło. Był autorem ponad 100 pozycji książkowych i ponad 100 pieśni kościelnych. Swoje utwory drukował pod pseudonimem ks. Tymoteusz. Wydał w ten sposób m.in. modlitewnik "Panie mój" i książki: "Będę z Panem gadał", "To jest ktoś". Słuchacze Radia Maryja znali go także z wielu katechez wygłoszonych na jego antenie.
W 2001 r. został odznaczony medalem Polonia Mater Nostra Est, a także Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski przez Lecha Wałęsę. Otrzymał również Komandorię Missio Reconciliationis i wiele innych odznaczeń państwowych i regionalnych. 5 listopada 2007 r., podczas uroczystości w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie, otrzymał z rąk podsekretarza stanu w resorcie Tomasza Merty nadany przez ministra Kazimierza Michała Ujazdowskiego Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Był honorowym obywatelem: Łowicza, Skierniewic, Nowego Miasta nad Pilicą, powiatu rawskiego, Krośniewic, Lipiec Reymontowskich, Warszawy i Rawy Mazowieckiej.
Wybrane publikacje: "Jam sługa Twój... Kazania różne"; "Bóg, Honor, Ojczyzna. Rekolekcje Narodowe"; "Słowo Ci daję"; "Przednówek"; "Zamyślenia serdeczne"; "To jest ktoś"; "Zamyślenia Adwentowe, wielkopostne, majowe, październikowe: Całe życie Was szukałem"; "Własnego kapłaństwa się boję"; "Czy wierzysz jeszcze w Boga?".
Jego zawołanie biskupie to: "Servus et filius ancillae".
O szczegółach pogrzebu poinformujemy w późniejszym czasie.