On wie. Czytać te słowa z wiarą i ze zgrozą...

J 13, 16-20

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.

Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».

Będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. J 13,17

W czasie Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus wygłasza długą mowę, przerywaną w paru miejscach pytaniami apostołów, ujawnieniem zdrajcy, umywaniem nóg. Mowa zajmuje kilka rozdziałów Janowej Ewangelii. W dzisiejszym fragmencie tej właśnie mowy Jezus wyznaje uczniom: „Ja wiem, których wybrałem”. Czytać te słowa z szeroko otwartymi oczami, sercem i sumieniem. Należę bowiem do Jego uczniów i to m.in. o mnie mówi: „Wiem, których wybrałem”. On wie. Czytać te słowa z wiarą i ze zgrozą, bo On wybrał też tego, który podniósł na Mistrza „swoją piętę”. Bo jestem grzesznikiem i jest możliwe, że mimo iż On mnie wybrał, ja podniosę na Niego swoją piętę. Modlić się żarliwie, by się tak nigdy nie stało.