Pytanie jest takie: co z Nim uczynić?

J 11, 45-57

Wielu spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego. Niektórzy z nich udali się do faryzeuszów i donieśli im, co Jezus uczynił.

Arcykapłani więc i faryzeusze zwołali Sanhedryn i rzekli: «Cóż zrobimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, a przyjdą Rzymianie i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród». Wówczas jeden z nich, Kajfasz, który w owym roku był najwyższym kapłanem, rzekł do nich: «Wy nic nie rozumiecie i nie bierzecie tego pod rozwagę, że lepiej jest dla was, aby jeden człowiek umarł za lud, niżby miał zginąć cały naród».

Tego jednak nie powiedział sam od siebie, ale jako najwyższy kapłan w owym roku wypowiedział proroctwo, że Jezus ma umrzeć za naród, i nie tylko za naród, ale także po to, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. Tego więc dnia postanowili Go zabić.

Odtąd Jezus już nie występował otwarcie wśród Żydów, tylko odszedł stamtąd do krainy w pobliżu pustyni, do miasta zwanego Efraim, i tam przebywał ze swymi uczniami.

A była blisko Pascha żydowska. Wielu przed Paschą udawało się z tej okolicy do Jerozolimy, aby się oczyścić. Oni więc szukali Jezusa i gdy stanęli w świątyni, mówili jeden do drugiego: «Jak wam się zdaje? Czyżby nie miał przyjść na święto?»

Arcykapłani zaś i faryzeusze wydali polecenie, aby każdy, ktokolwiek będzie wiedział o miejscu Jego pobytu, doniósł o tym, by można było Go pojmać.

Mówimy czasami: pokaż mi swoją biblioteczkę, a powiem Ci, kim jesteś. Pokaż mi swoją kuchnię, a powiem Ci, jakim jesteś kucharzem. Pokaż mi swoją torbę, a powiem Ci, jakimi sprawami dzisiaj żyjesz. Jezus działał przez znaki i to znaki mówiły o Nim wszystko. Na tej płaszczyźnie rozgrywa się rozmowa faryzeuszów i arcykapłanów na Sanhedrynie. Pytanie jest takie: co z Nim uczynić? Pozbyć się problemu czy przyjąć, że Jezus jest Mesjaszem? To również płaszczyzna naszych rozważań i dylematów: co uczynić z Jezusem w moim życiu? Być głuchym i ślepym na Jego znaki w historii mojego życia, czy też uznać Go za mojego Zbawcę?