Ludzkość jest jak zagubiona owca

Łk 15, 1-10

W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:

«Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”. Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca».

Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła. Łk 15,6

Jednym z piękniejszych komentarzy do Ewangelii o zagubionej owcy są słowa Benedykta XVI z homilii, którą wygłosił na rozpoczęcie swojego pontyfikatu. Mówił wtedy o paliuszu, który jest zrobiony z czystej owczej wełny. Papież przyjmuje go jako symbol jarzma Chrystusowego i woli Boga. „Boża wola nas nie wyobcowuje, ale czasem również w bolesny sposób nas oczyszcza i tym samym pozwala odkryć samych siebie”. To pierwsze znaczenie, które może nam pomóc w odczytaniu dzisiejszego Słowa. Każdy odkrywa siebie i siebie poszukuje. Tym bardziej poszukuje nas Bóg. Paliusz ma i drugie znaczenie – metaforycznie nawiązuje do przypowieści o zagubionej owcy. Cała ludzkość jest jak zagubiona owca, która poszukuje drogi. Z tą rzeczywistością nie godzi się Boży Syn. Wybawia wszystkich. Jeżeli uważasz, że jesteś w gronie tych 99, ciesz się, bo Bóg wyciągnął kogoś z grzechu. Radość zawsze daje umocnienie.