Syn nie pyta, tylko odpowiada

Mt 20,20-28

Matka synów Zebedeusza podeszła do Jezusa ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go prosiła.
On ją zapytał: „Czego pragniesz?”
Rzekła Mu: „Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie, jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie”.
Odpowiadając Jezus rzekł: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?”
Odpowiedzieli Mu: „Możemy”.
On rzekł do nich: „Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował”.
Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci.

A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: „Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”.

Nie do Mnie należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla których mój Ojciec je przygotował. Mt 20,23

Uderzające jest posłuszeństwo Jezusa wobec Boga Ojca. I uderzająca jest relacja, w której On jako Syn nie pyta, tylko odpowiada, wypełnia, oddaje. To postawa zupełnie inna od naszej. Bo my wciąż Boga pytamy, sugerujemy, jak powinno być, tak jakbyśmy nie potrafili nauczyć się posłuszeństwa. A konsekwencją posłuszeństwa jest zaufanie – fundament mocnej wiary. Tak po ludzku pytania nie są rzeczą złą. W kwestii wiary jest jednak inaczej, bo wiara jest sprawą indywidualnego serca. Nikt z nas nie odrobi lekcji wiary, lekcji posłuszeństwa, lekcji zaufania za innych, nawet jeżeli bardzo kochamy. Sami musimy uczyć się sprawiedliwej postawy, sprawiedliwego i dobrego życia, u kresu którego nie będziemy pytać, ale będziemy z ufnością czekać na wskazane miejsce przy Panu.