Św. Franciszek Caracciolo odznaczał się gorliwością, umartwieniem oraz nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu.
Patronem dnia (4 czerwca) jest św. Franciszek Caracciolo, kapłan.
Franciszek urodził się 13 października 1563 r. w Villa Santa Maria na terenie królestwa Neapolu. Po święceniach kapłańskich dołączył do bractwa księży neapolitańskich, którzy towarzyszyli skazanym na śmierć i opiekowali się więźniami. Kaplica stowarzyszenia mieściła się w pobliżu szpitala dla nieuleczalnie chorych, stąd Święty dzielił swój czas pomiędzy obie te instytucje. Z czasem jego gorliwość zainteresowała innych.
Franciszek udał się wraz z dwoma innymi kapłanami na pustynię, gdzie postanowił o założeniu nowego zakonu - Kanoników Regularnych Mniejszych. Wspólnota ta została zatwierdzona przez papieża Sykstusa V w roku 1588. Do zadań zakonu należała opieka nad biednymi, chorymi i więźniami.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Franciszek zmarł 4 czerwca 1608 r. w Anconie pielgrzymując do sanktuarium Matki Bożej w Loreto. Pochowano go w kościele Matki Bożej Większej w Neapolu.
Do grona błogosławionych zaliczył go papież Klemens XIV w roku 1770. W roku 1807 natomiast papież Pius VII dokonał uroczystej kanonizacji.
W roku 1840 św. Franciszek Caracciolo został ogłoszony drugim obok św. Januarego patronem Neapolu.