"Emil" zginął 72 lata temu. Teraz będzie mieć pogrzeb...

Pogrzeb śp. Jana Kwiczali odbędzie się 20 marca o 15.00 w kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w  Czechowicach-Dziedzicach.

Jan Kwiczala „Emil“ urodził się 3 maja 1913 r. w Rajsku pod Oświęcimiem. Był synem Józefa Kwiczali i Magdaleny z domu Kasperek. W okresie międzywojennym pełnił służbę w 3. Pułku Strzelców Podhalańskich, był także członkiem Związku Strzeleckiego i Polskiego Związku Zachodniego. W czasie okupacji został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, skąd dwukrotnie uciekał, podejmując również misje kurierskie.

Ukrywał się w okolicy Dziedzic, w dzisiejszych Czechowicach-Dziedzicach. Tam w 1944 r. wstąpił do Narodowych Sił Zbrojnych. W październiku tego samego roku zaprzysiągł Henryka Flamego ps. „Bartek“ do służby w NSZ.

Po wojnie, pracując jako strażnik kolejowy, pod pozorem podróży służbowych pełnił funkcję łącznika dowództwa VII Okręgu NSZ ze zgrupowaniem „Bartka“. Dostarczał rozkazy, pieniądze i żywność. Został aresztowany 19 października 1946 r. w Zabrzu. Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach 14 grudnia 1946 r. na sesji wyjazdowej w Będzinie skazał „Emila“ na karę śmierci.

Proces odbył się bez udziału obrońcy, a oskarżeni nie mieli prawa zapoznać się z dokumentami procesowymi. Wyrok został wykonany 31 grudnia 1946 r. w więzieniu przy ul. Mikołowskiej w Katowicach.

Szczątki Jana Kwiczali odnaleziono we wrześniu 2017 r. podczas prac ekshumacyjnych, prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Panewnickiej w Katowicach.

Tego samego dnia, 31 grudnia 1946 r., w Katowicach zginęło także pięciu innych, skazanych także na karę śmierci żołnierzy "Bartka": Władysław Guzdek "Wilk" (ur. 1925 r.); ppor. Józef Kołodziej "Wichura" (ur. 1921 r.), plut. Ernest Kozubek "Grom" (ur. 1925 r.), Józef Olszar "Ojciec" (ur. 1905 r.), Bolesław Palarz "Ogień" (ur. 1927 r.).

Przeczytaj także o pogrzebie Edwarda Biesoka "Edka", żołnierza "Bartka" pochowanego w Mazańcowicach: Pogrzeb 67 lat po śmierci.