„Omni die dic Mariae” - był wielkim czcicielem Matki Bożej

Św. Kazimierz był drugim synem Kazimierza Jagiellończyka. Urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie na Wawelu. W 1471 r. brat Kazimierza, Władysław, został koronowany na króla czeskiego. W tym samym czasie na Węgrzech wybuchł bunt przeciwko królowi. Na tron zaproszono Kazimierza. Jego ojciec chętnie przystał na tę propozycję. Kazimierz wyruszył razem z 12 tysiącami wojska, by poprzeć zbuntowanych magnatów. Ci jednak ostatecznie wycofali swe poparcie i Kazimierz wrócił do Polski bez korony węgierskiej. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



Św. Kazimierza pochowano w katedrze wileńskiej, która od tej pory stała się miejscem pielgrzymek. Jest jednym z najbardziej popularnych świętych polskich; patronem Polski i Litwy. 

W ikonografii atrybutem Świętego jest mitra książęca. Przedstawiany jest także ze zwojem w dłoni, na którym są słowa łacińskiego hymnu: „Omni die dic Mariae” - ku czci Matki Bożej, do której św. Kazimierz miał wielkie nabożeństwo.