Kim są świeccy konsekrowani?

2 lutego to Dzień Życia Konsekrowanego. U wielu z nas na dźwięk tej nazwy pojawia się przed oczami obraz zakonnic lub zakonników. Ale osoby konsekrowane to nie tylko członkowie wspólnot zakonnych. To również konsekrowani świeccy. Kim są?

Świecka osoba konsekrowana na pierwszy rzut oka nie wyróżnia się sposób tłumu innych świeckich. Nie nosi habitu, mieszka wśród świeckich, pracuje czy kształci się jak każdy inny, przeciętny człowiek. Nie prowadzi życia wspólnotowego w takim sensie, w jakim jest ono praktykowane w klasztorach. Świecy konsekrowani łączą w swoim życiu trzy ważne elementy: konsekrację, świeckość i apostolstwo. W przypadku osoby świeckiej i zakonnej cel konsekracji jest dokładnie taki sam: bezwarunkowe pójście za Chrystusem wyrażające się życiem według rad ewangelicznych. Złożone śluby są potwierdzeniem woli takiego stylu życia. 

Jaka jest więc różnica między konsekrowanymi świeckimi a zakonnymi? Najprościej rzecz ujmując to środowisko czy bardziej warunki, w jakich realizuje się rady ewangeliczne. Świecki konsekrowany cały czas pozostaje obecny w świecie, żyje w takiej samej rzeczywistości jak świeccy, którzy ślubów nie składali. Takim samym rytmem codzienności jak inni i w przeciwieństwie do zakonnic i zakonników nie żyje we ścisłej wspólnocie życia zakonnego. Przez taki styl życia świeccy konsekrowani mają być wyraźnym znakiem tego, że nasza codzienność może (a nawet powinna) być uświęcona, czyli przeniknięta i zanurzona w relacji z Bogiem. Sacrum przenika się z profanum, świętość z codziennością. Bo przecież odkąd Syn Boży stał się człowiekiem, całe ludzkie życie zostało uświęcone. O ile wspólnoty zakonne w pewien sposób wyłączają się ze świata, o tyle świeccy konsekrowani mają realizować swoje śluby w rzeczywistości takiej, w jakiej żyje większość ludzi. 

Jaka jest wobec tego rola Świeckich Instytutów Życia Konsekrowanego? Nie zastępują wspólnoty zakonnej, ale pełnią raczej role swego rodzaju zwornika. Jak pisze w jednym ze swoich tekstów Janina Słomińska: 

Instytut stwarza szanse wielostronnego i ciągłego rozwoju. Formacja w instytucie, zarówno początkowa, na pierwszych etapach, jak i później - po profesji wieczystej - formacja permanentna, pomaga do osobistej refleksji, ożywia, zapobiega "sklerozie" duchowej, intelektualnej, społecznej.
 Instytut mobilizuje też do rozwoju zawodowego, do stałego powiększania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych. 

Warto w Dniu Życia Konsekrowanego pamiętać, że konsekrowani to nie tylko zakonnicy i siostry zakonne, ale również wielu świeckich, którzy żyją pośród nas. To również ich święto.

.