Nie mogąc zaradzić nędzy, wyzbył się nawet własnego odzienia

Jan urodził się w 1390 r. w Kętach. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie później został profesorem. Pełnił funkcję kanonika i kustosza kolegiaty św. Floriana w Krakowie oraz przez krótki czas proboszcza w Olkuszu. Odznaczał się głęboką wiarą i pobożnością. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Kanonizacji Jana dokonał papież Klemens XIII w 1767 roku. Relikwie tego świętego spoczywają w kościele św. Anny w Krakowie.

Jest patronem Polski, archidiecezji krakowskiej, Krakowa; profesorów, nauczycieli i studentów, szkół katolickich oraz „Caritas”.

W ikonografii św. Jan przedstawiany jest w todze profesorskiej. Często w ręku ma krzyż. Bywa ukazywany w otoczeniu studentów lub ubogich. Jego atrybutami są: scalony dzbanek, obuwie, które daje ubogiemu, pieniądze wręczane zbójcom lub różaniec.