Jezusowi zarzucali nawet bezbożność

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Ewangeliści przytaczają wiele fragmentów rozmów Jezusa. Te prowadzone z uczonymi w Piśmie mają (z ich strony) często charakter prowokacyjny – starają się wykazać niekonsekwencję w nauce Chrystusa, wytykają błędy w formułowaniu ocen postępowania innych ludzi, ba, chcą nawet ukazać światu bezbożność Jezusa – w tym sensie, że nakazuje On jakoby zachowania wbrew Prawu. Przytoczona w rozważanym fragmencie Ewangelii według św. Marka krótka wymiana zdań z jednym z uczonych w Piśmie ma zupełnie inny charakter – oto pyta Jezusa ktoś, kto naprawdę szczerze chce Go zrozumieć, pragnie się od Chrystusa czegoś ważnego – może najważniejszego – dowiedzieć. To lakoniczny, ale bardzo poważny dialog – toteż specjalnie nie dziwi, że ci, którzy mu się przysłuchiwali, nie odważyli się Go więcej o nic pytać. Niekiedy – zamiast zabierać głos – warto bowiem słuchać i przemyśleć to, czego właśnie wysłuchaliśmy.