Coraz więcej jest tych, którzy „wiedzą lepiej” od Boga

Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: «Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?»

On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom».

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

W rozmowach z młodymi ludźmi często można usłyszeć, że prawa ustanowione przez Boga ich ograniczają. „Dlaczego nie można tego czy tamtego? Dlaczego Bóg tak to wymyślił?” W takim myśleniu występuje zasadniczy błąd. Otóż Bóg swoim prawem nas nie ogranicza, ale chroni. Po pierwsze każdy z nas może przecież tego prawa nie stosować i żyć, jak chce. Po drugie zastanówmy się chwilę nad sensem np. przepisów drogowych. Też nas ograniczają: tu nie wolno skręcić, tu ulica jednokierunkowa i trzeba jechać dookoła, tu zakaz ruchu itd. Kiedyś tych przepisów nie było, ale w miarę jak ludzie ginęli w wypadkach, zaczęto rozumieć, że ograniczenie wolności kierowcy jest konieczne, że musi istnieć prawo obowiązujące wszystkich. Podobnie jest z prawem Bożym. Gdyby ludzie je stosowali, nie byłoby potępionych, a świat wyglądałby inaczej. Nie byłoby wojen, kradzieży, kłamstwa, a ludzie żyliby szczęśliwi. Problem jednak w tym, że coraz więcej jest tych, którzy „wiedzą lepiej” od Boga, jak powinno być. Dzięki temu świat wygląda, jak wygląda...