Jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali... Łk 17,28
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego: jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; a przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali, lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba „deszcz ognia i siarki” i wygubił wszystkich; tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
W owym dniu, kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie. Miejcie w pamięci żonę Lota. Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.
Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie będą razem mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona».
Pytali Go: «Gdzie, Panie?» On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy».
Wszystkie te zajęcia nie są złe. W końcu życie nasze składa się z takich właśnie spraw. Jezus nie potępia normalnych zajęć każdego z nas. Mówi jednak o nieprzygotowaniu. Te wszystkie czynności to nie jest sedno naszego życia. Przyjdzie bowiem dzień, w którym będziemy musieli opuścić ten świat i, niestety, nie znamy daty. Trzeba więc brać pod uwagę, że może to być dziś lub jutro. Z tej perspektywy powyższy wykaz czynności życia codziennego zaczyna nabierać właściwej sobie rangi. To wszystko są ważne rzeczy, ale jest coś nieskończenie ważniejszego – gotowość na przyjście Pana. Jezus zapowiedział, że przyjdzie ponownie. Nie powiedział kiedy, ale powiedział, że będzie to moment, w którym wcale nie będziemy się Go spodziewać. I wtedy: „jeden będzie wzięty, drugi zostawiony”. I można powiedzieć: „i już”, „stało się”. Wzięty był gotowy, zostawiony nie. Czas minął. Każdy podjął własne decyzje, które dały mu zbawienie lub nie. Trwanie w Bogu to najważniejsze zadanie człowieka w tym życiu, to klucz do życia wiecznego.