Jacek urodził się w Kamieniu Śląskim, na terenie dzisiejszej diec. opolskiej, około 1200 r. Był synem szlachetnego rodu Odrowążów i krewnym biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża.
Biskup ten ustanowił Jacka kanonikiem katedralnym, a następnie posłał za granicę do Paryża i Bolonii na studia teologiczne oraz z zakresu prawa kanonicznego.
W Rzymie Jacek spotkał Dominika, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego - dominikanów.
Odbył w nim roczny nowicjat, po czym został przyjęty do nowej wspólnoty.
Jesienią 1222 r. Jacek przybył do Krakowa i zaczął zakładać tam sieć klasztorów.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Ciało św. Jacka spoczęło w dominikańskim kościele w Krakowie. Został on kanonizowany 17 kwietnia 1594 r. przez papieża Klemensa VIII.
W ikonografii Święty przedstawiony jest w habicie dominikanina, z monstrancją w jednej ręce i figurą Matki Bożej w drugiej.