Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej desygnowało na stanowisko prezesa tej instytucji dr. Jarosława Szarka, 53-letniego historyka z Krakowa.
Decyzję ogłoszono w poniedziałek 18 lipca po południu w Warszawie, po przeprowadzeniu dwustopniowego konkursu. Kandydaturę zatwierdzi Sejm za zgodą Senatu.
Dr Szarek zastąpi na stanowisku prezesa dr. Łukasza Kamińskiego, którego kadencja skończyła się w czerwcu. Jego kontrkandydatami w konkursie byli:dr Marek Chrzanowski, dr hab.Zbigniew Romek i dr Paweł Ukielski.
- Bardzo liczę na głęboką ideowość nowego prezesa, na jego emocjonalny związek z historią polskiej wolności, z ofiarami dla niej poniesionymi i na zrozumienie konieczności upamiętnienia tych ofiar. Liczę także na jego zdolność zorganizowania jeszcze większego niż do tej pory wysiłku edukacyjnego, który wprowadzałby kolejne pokolenia Polaków do żywego obcowania z historią już nie tylko ostatnich 60. lat ale z historią całej polskiej walki o niepodległość. Zakres chronologiczny działań IPN-u został bowiem w nowej ustawie poszerzony o czasy rozbiorowe - powiedział prof. Andrzej Nowak, historyk z UJ, członek Kolegium IPN.
Sam prezes nominat ma jasno wytyczoną linię swych przyszłych działań.
- Uważam, że dzisiaj Instytut potrzebuje nowej siły, nowych inicjatyw, a tych nie zapewnią ludzie widzący w Instytucie jedynie urzędniczą, bezduszną instytucję, czy zmierzający do przekształcenia zasad jego funkcjonowania na wzór korporacyjny. Nierzadkie są przypadki, iż bardzo dobrzy historycy z poważnym dorobkiem, obarczeni są funkcjami administracyjnymi, które być może zaspokajają ich ambicje, ale cierpi na tym ich praca naukowa, gdyż zamiast zajmować się badaniami w archiwach, pisaniem kolejnych książek, podpisują stosy, nie zawsze potrzebnych dokumentów - stwierdził dr Szarek.
- Przez pierwszych pięć lat współpracowałem blisko w krakowskim Oddziale IPN z dyrektorem Januszem Kurtyką. Jego wizja aktywnej, prezesury, której celem było uczynienie - i ten trud podjął - z Instytutu instytucji kształtującej historyczną świadomość musi być kontynuowana. Nie zamierzam być prezesem zamkniętym w gabinecie, ale proponuję prezesurę otwartą na pomysły i inicjatywy rodzące się w oddziałach i delegaturach. Będę dążył do decentralizacji i zwiększenia autonomii oddziałów (będę postulował, aby w wyniku przyszłych rozwiązań ustawowych ich struktury pokryły się z podziałem administracyjnym) - dodał prezes nominat.
Za główne zadanie Instytutu uważa działalność edukacyjną.
Prezes-nominat ma 53 lata. Pochodzi z Czechowic-Dziedzic. Jest pracownikiem Biura Edukacji Narodowej oddziału IPN w Krakowie. Ma żonę i czwórkę dzieci.
Od 1981 roku współpracował z Miejską Komisją Koordynacyjną NSZZ "Solidarność" w Czechowicach-Dziedzicach. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w pomocy internowanym i więzionym, zajmował się kolportażem prasy podziemnej, w latach 1985–1989 był drukarzem Bielskiego Komitetu Oporu Społecznego (pomysłodawcą wydawania pisma "Solidarni"), a w 1989 roku współpracownikiem Komitetu Obywatelskiego "Solidarności" w Czechowicach-Dziedzicach.
W 1982 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, potem zaś ukończył studia historyczne na tej uczelni. W 2011 r. na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie obronił doktorat pt. "Działalność Służby Bezpieczeństwa wobec młodzieży akademickiej Krakowa w latach 1970-1980". Promotorem pracy był prof. Ryszard Terlecki.
W latach 1992-1997 pracował jako dziennikarz i redaktor "Czasu Krakowskiego". Od 2000 roku jest pracownikiem IPN. Obecnie wykłada również na Wydziale Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UPJP II.
Jest autorem książek "Wojna z narodem" (2006), "Czarne juwenalia" (2007) "Powstanie Styczniowe. Zryw wolnych Polaków" (2013), "Przebudzenie Polaków. 1920 Prawdziwy cud nad Wisłą" (2015), wyróżnienie Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2016 w kategorii historycznej) oraz współautorem m.in.: "Stan wojenny w Małopolsce w relacjach świadków" (2002), "Polska. Historia 1943-2003" (2003), "Stan wojenny w Małopolsce. Relacje i dokumenty" (2005), "Ofiara Sprawiedliwych. Rodzina Ulmów - oddali życie za ratowanie Żydów" (2004), "Komunizm w Polsce” (2005), "Droga do niepodległości. Solidarność 1980-2005” (2005), "Kościół w godzinie próby 1945-1989" (2008), "Kronika komunizmu w Polsce" (2009), "W cieniu czerwonej gwiazdy. Zbrodnie sowieckie na Polakach (1917-1956)" (2010), "Niezależne Zrzeszenie Studentów 1980-1989. Obrazy" (2010), "Jestem św. Andrzej Bobola. Zacznijcie mnie czcić" (2016), autorem haseł m.in. "Encyklopedii Kresów", "Wielkiej Encyklopedii Polski", "Wielkiej Księgi Patriotów Polskich".
Wraz z żoną, dr Joanną Wieliczką-Szarkową jest współautorem kilkunastu książek dla dzieci w serii "Kocham Polskę" wśród nich: "Elementarz dla dzieci", "Historia Polski dla naszych dzieci", "Nasza wspaniała Ojczyzna", "Poczet wielkich Polaków".
Publikuje również teksty w gazetach i czasopismach. Był m.in. współpracownikiem krakowskiego GN. Jest członkiem redakcji tygodnika katolickiego "Źródło" i dwumiesięcznika "Arcana".