Nie bójmy się życia w Duchu Świętym

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Głęboka więź między Synem Bożym a Duchem Świętym sprawia, że to właśnie On, Duch Prawdy, ma dostęp do najgłębszych tajemnic Boga i pragnie nam je objawiać wedle tego, na ile nasze kruche człowieczeństwo jest w stanie owe tajemnice przyjąć. Dzięki Duchowi Świętemu możemy więc doświadczać bliskości niebieskiego Ojca, bo przecież to sam Ojciec najpełniej udziela nam siebie w swym Synu – Jezusie Chrystusie. Dokonuje się to właśnie za sprawą Ducha. Gdy Jezus chodził po ziemi Palestyny i nauczał o królestwie niebieskim, Duch Święty jakby „ucieleśniał się” dzięki Niemu, objawiając chwałę Ojca w dokonywanych przez Jezusa znakach pełnych mocy. Dziś to Duch Święty uobecnia pośród nas Jezusa. Jego dyskretne działanie sprawia, że po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Syn Boży nieustannie pozostaje z nami i bez przerwy pozwala nam kosztować miłości Ojca. Nie bójmy się więc życia w Duchu Świętym. On przecież niczego innego nie pragnie, jak tylko dać nam Jezusa, a w Nim – dostęp do serca Ojca.