Bp Czaja: Caritas istotną funkcją Kościoła

Kościoł inspirowany Ewangelią na nowo podjął służbę dla społeczeństwa na miarę człowieka, jego godności i powołania. Rozpoczął się proces przywracania posługi caritas, która obok udzielania sakramentów i głoszenia Słowa należy do istotnych funkcji Kościoła i nie może być od nich oddzielona”.

9 listopada br. minęło 25 lat od dnia, kiedy Caritas Diecezji Opolskiej rozpoczęła swoją działalność. Była pierwszą Caritas diecezjalną w Polsce, która została przywrócona Kościołowi po przemianach ustrojowych w 1989 r. „Jej reaktywowanie nastąpiło po 40 latach ograniczania a nawet niszczenia przez władze komunistyczne charytatywnej posługi Kościoła” – podkreśla opolski biskup. „Po 1945 roku odebrano Kościołowi wszystkie szpitale i ambulatoryjne placówki opieki medycznej, domy opieki, sierocińce, ochronki, żłobki, przedszkola, internaty, misje dworcowe, świetlice oraz inne placówki opiekuńczo-wychowawcze. Działania dobroczynne obłożono 65 % podatkiem. Po czterech dekadach okazało się, że nie ma tak sprawiedliwego porządku państwowego, który mógłby uczynić zbędną posługę miłości Kościoła” – dodał.

Bp Czaja zaznaczył w swym liście też, że: „Zawsze będzie cierpienie, które potrzebuje pocieszenia. Zawsze będzie samotność, która potrzebuje obecności. Zawsze będą sytuacje materialnego niedostatku, w których konieczna jest pomoc bliźniego”.

Ordynariusz opolski przypomniał, że przed wojną oraz kilka lat po II wojnie światowej opiekę nad chorymi w parafiach sprawowały siostry zakonne. Nawiązując do tego: „Caritas Diecezji Opolskiej zbudowała nowoczesny system pielęgniarskiej opieki domowej pod nazwą Stacje Opieki Caritas. Co roku z działalności stacji korzysta około 13 tysięcy pacjentów. Dzięki pomocy pielęgniarek mogą oni przeżywać swoją chorobę i starość w domu, pośród bliskich i przyjaciół. Naśladując przykład Jezusa – Dobrego Samarytanina, Caritas utworzyła w gminach gabinety rehabilitacyjne. Ich bliskość i dostępność powoduje, że rehabilitanci mogą usprawniać rocznie 30 tysięcy pacjentów, których dotknęły różnego rodzaju problemy zdrowotne” – podsumował bp Czaja.

„Przypomnieć trzeba” – pisze opolski biskup – „że te dwa pionierskie projekty pomocy medycznej, podobnie jak wyposażenie szpitali oraz gminnych i wiejskich ośrodków zdrowia, na początku lat 90. w nowoczesną aparaturę medyczną, zrealizowane zostały dzięki funduszom zagranicznym, zwłaszcza pomocy z Niemiec. Mądrości arcybiskupa Alfonsa Nossola i jego pasterskiej dalekowzroczności zawdzięczamy, że projekty te od początku służą wszystkim mieszkańcom naszej diecezji i pomagają w procesie integracji. Musimy jednak otwarcie przyznać, że działania te nie wydałyby tylu dobrych owoców bez wsparcia i gotowości współpracy ze strony samorządów i instytucji państwowych” – dziękował bp Czaja.

Wielkim dziełem Caritas jest też działalność Centrum Rehabilitacji dla Dzieci w Opolu. „Również praca ośrodków terapeutycznych i integracyjnych dla osób niepełnosprawnych pomaga patrzeć na życie w takiej perspektywie, w jakiej widzi je Bóg” – wyznaje bp Czaja. „Działalność hospicjum w Starych Siołkowicach pozwala ludziom godnie przeżyć ostatnie chwile ziemskiego życia. Postawa zatrudnionych w nim lekarzy i pielęgniarek jest protestem przeciw napierającej na nas z coraz większą siłą kulturze śmierci i jej propozycji eutanazji” – podkreślił.

Biskup opolski podziękował i docenił „posługę ponad trzech tysięcy wolontariuszy, zaangażowanych w Parafialnych Zespołach oraz Szkolnych Kołach Caritas. Karmiąc głodnych, przyodziewając nagich, odwiedzając chorych pokazują, że miłość bliźniego jest istotną częścią kultury chrześcijańskiej. Działając w imię miłości i na sposób właściwy miłości, wnoszą cenny wkład w dzieło ewangelizacji, gdyż język miłości jest językiem uniwersalnym, zrozumiałym dla wszystkich” – podkreślił.

Na Caritas Diecezji Opolskiej składa się 330 parafialnych zespołów. Rocznie na pomoc dla potrzebujących wydaje 1,5 mln zł. Caritas zatrudnia 460 pracowników etatowych i obsługuje 45 tysięcy pacjentów.