Historyczne lądowanie

Emocje w centrum kontroli lotów Europejskiej Agencji Kosmicznej sięgnęły zenitu. Sonda Rosetta nie była w stanie nawiązać kontaktu z lądownikiem Philae. Kilka gorących minut trwały próby, które ostatecznie się udały. Pomiędzy Rosettą a Philae oraz Rosettą i Ziemią łączność działa bez zarzutu. To stanowczo dobra wiadomość.

Kilka minut po 12 w południe, odebrano sygnał, że trzy nogi lądownika rozłożyły się bez problemu. Nogi o długości kilkudziesięciu centymetrów mają dwa główne zadania. Pierwszy to amortyzacja lądowania. Philae nie ma spadochronu czy silników hamujących. Lądownik nie uderzy w powierzchnię komety z dużym impetem, bo - jako 4-kilometrowy obiekt - nie jest ona źródłem siły grawitacji.

Druga funkcja nóg lądownika to - dosłownie - przywiercenie Philae do powierzchni obiektu. Jądro komety dość szybko wiruje wokół własnej osi. Po to by lądownik nie odpadł z powodu siły odśrodkowej, musi być przytrzymany do powierzchnio komety. Na samym końcu nóg są wiertła, które zaraz po wylądowaniu wwiercą się do powierzchni.