"Obawiam się, że nie ma szansy na zmianę tego kursu"

Karol Białkowski Karol Białkowski

publikacja 03.01.2017 14:12

Kazimierz M. Ujazdowski tłumaczy w rozmowie z "Gościem" dlaczego zdecydował się na opuszczenie Prawa i Sprawiedliwości.

"Obawiam się, że nie ma szansy na zmianę tego kursu" Kazimierz M. Ujazdowski w czasie konferencji prasowej, na której ogłosił swoją rezygnację z członkostwa w Prawie i Sprawiedliwości. Karol Białkowski /Foto Gość

Karol Białkowski: Dlaczego na ogłoszenie swojej decyzji wybrał Pan właśnie ten moment - początek roku 2017, gdy rozpalający opinię publiczną konflikt parlamentarny trwa w najlepsze już od kilkunastu dni?

Kazimierz M. Ujazdowski: Nabrałem przekonania, że strategia świadomie przyjęta przez kierownictwo partii po wyborach nie ulegnie zmianie. Po tym bardzo ostrym sporze w Sejmie, liczyłem na korektę ze strony władz partii, ale deklaracje złożone przez prezesa Jarosława Kaczyńskiego świadczyły o tym, że nie ma żadnej woli zmiany linii na taką, która redukuje konflikty wewnętrzne. Jednocześnie jest to moment podsumowania całego ubiegłego roku. Wyrażałem wielokrotnie sąd krytyczny o strategii przyjętej przez kierownictwo partii po wyborach i musiałem wyciągnąć konsekwencje ze swoich opinii. Ja po prostu tego modelu polityki nie mogę akceptować, a także nie chcę przeciągać konfliktu wewnętrznego w partii na tym tle.

Wszystko było źle w ciągu tego roku?

Nigdy nie jest źle w całości. Na pewno należy uszanować program 500+ czy korektę polityki kulturalnej, ale czymś nadzwyczajnym w tej strategii jest to, że ona uniemożliwia realizację tych najbardziej potrzebnych celów. W warunkach stałego konfliktu, nieufności do samorządów, braku szacunku do instytucji Polska nie będzie po prostu zmodernizowana. Poza tym, jest to metoda polityczna, która wystawia na ryzyko wszystkich i wszystko, dlatego, że przy tak totalnym konflikcie nie ma punktów stałych w państwie, nie ma perspektywy trwałości zmian - każdy może zaczynać od początku. Jeśli się przyjrzymy temu, co trwałe w polskim życiu publicznym - reformie samorządowej, nowej polityce kulturalnej, którą inicjowałem, czy nawet powstaniu IPN - to te instytucje ocalały, bo były budowane przy metodzie zupełnie innej jak ta, którą stosuje PiS, przy metodzie gromadzenia sojuszników, a nie ich odpychania. Obawiam się, że nie ma szansy na zmianę tego kursu.

Koledzy i koleżanki z PiS-u oczekiwali takiej Pana decyzji?

Myślę, że część na nią liczyła, ale ja ją podjąłem suwerennie i nie jestem pod wpływem emocji.

Co Pan dalej zamierza? 2,5 roku kadencji europosła - to jedna perspektywa, inna, o której mówi się w kuluarach, to możliwość kandydowania na urząd prezydenta Wrocławia... Czy ta decyzja nie jest krokiem przygotowującym?

Odpowiem na to pytanie za rok. Dzisiaj  nie jestem w stanie odpowiedzieć, czy wystartuję w nadchodzących wyborach. Będę uczestniczył życiu publicznym, będę intensywnie wykonywał swoje obowiązki parlamentarne, będę programował politykę i na pewno będę wspierał inicjatywy młodego pokolenia w zakresie edukacji publicznej. To na pewno. A o mojej przyszłości parlamentarno-wyborczej zadecyduję za rok.

To będzie działalność na rzecz Wrocławia i Dolnego Śląska?

Moim marzeniem jest kontynuowanie pracy parlamentarnej i pracy publicznej we Wrocławiu. Czynię to, chyba z pożytkiem dla dobra publicznego, od wielu lat. Stąd decyzję o moim odejściu z PiS ogłosiłem tu, a nie w Warszawie. To ze względu na poczucie obowiązku wobec wyborców.