Poczucie grzeszności? Trafna diagnoza

Krzysztof Łęcki

|

GN 35/2015

Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”. Łk 5,8

Poczucie grzeszności? Trafna diagnoza Krzysztof Łęcki Roman Koszowskii /Foto Gość

Poczucie własnej grzeszności – zna je pewnie każdy wierzący. Myślę nawet, że bardzo człowiekowi pomaga, jeśli tylko jest naprawdę szczere, jeśli naprawdę boli, a nie jest tylko maską skrywającą rzeczywiste i dominujące poczucie wyższości: „Może i coś tam zgrzeszyłem, ale inni, ci to dopiero mają na sumieniu”. Wszelkie porównania bywają mylące, a zresztą któż niby powiedział, że sąd nad naszymi uczynkami będzie się dokonywał na tle postępków „innych”? Poczucie własnej grzeszności to zwykle trafna diagnoza ludzkiej kondycji, diagnoza, która może, powiadam, stać się pierwszym krokiem w drodze do podniesienia się z upadku, jakim jest grzech. Ktoś, kto szczerze chce – właśnie z powodu swej grzeszności – być/pozostać z Jezusem, może, tak jak Szymon Piotr, zostać przez Chrystusa wybranym.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.