34. rocznica kanonizacji św. Maksymiliana Kolbego

W homilii ordynariusz diecezji bielsko-żywiecki przypomniał, że aby jakaś osoba został wyniesiona przez Kościół na ołtarze jej życie musi być świadectwem dobrego naśladowania życia Jezusa Chrystusa w różnych aspektach.


W nawiązaniu do czytania z 2 Listu do Tesaloniczan, biskup zaznaczył, że pawłowe wskazania są swoistym testem na świętość. Zachęcił jednocześnie, by przyłożyć słowa Apostoła Narodów - nt. rozbudzenia charyzmatu, braku ducha bojaźni, posiadania mocy Bożej i trzeźwego myślenia - do życia i śmierci św. Maksymiliana Kolbego.

Rocznicowe uroczystości rozpoczęły się na terenie byłego obozu niemieckiego Auschwitz-Birkenau, gdzie biskup bielsko-żywiecki wspólnie z grupą kapłanów i świeckich przeszli przez bramę z napisem „Arbeit Macht Frei” oraz odwiedzili celę w Bloku 11, w której śmiercią męczeńską zginął franciszkanin z Niepokalanowa. Modlono się w ciszy i złożono kwiaty pod Ścianą Straceń, placem apelowym i celą.

Franciszkanin, św. Maksymilian Maria Kolbe trafił do KL Auschwitz w maju 1941. W sierpniu 1941 oddał dobrowolnie życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. O. Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 r. w bunkrze głodowym, dobity przez hitlerowców zastrzykiem fenolu. W 1971 r. został beatyfikowany przez papieża Pawła VI. 10 października 1982 r. kanonizacji „męczennika pojednania” dokonał Jan Paweł II.